پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

محمد حسین حشمت‌پور از با سابقه‌ترین مدرسان حکمت و فلسفه در ایران معاصر بود. در فقه و اصول از آیت الله وحید خراسانی بهره برده و فلسفه و عرفان را از محضر آیت الله جوادی و علامه حسن زاده آملی استفاده کرده بود. دروس متن‌خوانی حکمت الاشراق، شرح طبیعیات شفا و شرح شواهد الربوبیه ایشان از بهترین نمونه‌های دروس حکمی به شمار می‌رفت. شیوه حشمت‌پور عمدتاً تمرکز بر متون ارزشمند و درعین حال مهجوری بودکه کمتر به آن ها پرداخته می‌شود که از جمله آن ها می‌توان به تدریس کتاب المله فارابی و الذریعه الی مکارم الشریعه اثر راغب اصفهانی اشاره کرد. حشمت‌پور عضو هیأت علمی گروه فلسفه اسلامی دانشگاه قم بود و به تدریس فلسفه و متون حکمی در دانشگاه قم و حوزه علمیه این شهر اشتغال داشت.استاد حشمت پور در سن 73 سالگی بر اثر بیماری درگذشت. از آثار دکتر محمدحسین حشمت پور می توان به دروس خارج برهان، دروس خارج شفا، دروس خارج توحید، دروس خارج لاهیجی، دروس خارج منزل،دروس خارج منظومه، دروس خارج وجود و همانند آنها اشاره کرد. به مناسبت درگذشت این استاد ، گفتگویی که در تاریخ ۲ آذر ۱۴۰۲ با ایشان صورت پذیرفته بود، بازنشر شده است.

این کتاب بهانه مناسبی برای گفت‌وگو درباره دولت ایران معاصر به‌وجود آورده که نباید از آن به‌سادگی گذشت، به‌ویژه اینکه امروزه هر چیزی در جامعه ما از زاویه دولت دیده می‌شود و هر صاحب‌نظر یا حتی غیرمتخصصی همه‌چیز بی‌ربط و باربطی را به مسئله دولت گره می‌زند.

توجّه به نوشته های ملاصدرا، بدون هیچ توسلی به تحلیل های بدون سند، مشخص می کند که وی در بسیاری از مسائل وامدار غزالی است و از مباحث قرآنی تا مباحث اخلاقی، در همه جا از او استفاده کرده است.

ملاصدرا آنچنان بر گردن فلسفه و حکمت حق دارد که فلاسفه و حکمای معاصر، ایشان را با لفظ اختصاصی «آخوند» نام می‌برند و هرجا که به تنهایی و به‌صورت مطلق از این لفظ استفاده می‌کنند، منظورشان حضرت ملاصدرا، صدرالمتألهین است.